HIZIR ALEYHİ SELAMIN BİR AİLEDEN YEMEK İSTEMESİ

1983 yılıydı, Ankara’da yaşıyorduk. Ben 6 yaşındayım. O dönemlerde, çok geçim sıkıntısı çekiyorduk. Evimizde, üç günde bir tencere ya kaynıyor ya kaynamıyordu… Annem kardeşimi dünyaya yeni getirmişti, o yüzden de güçten- kuvvetten düşmüş bir haldeydi... 

Bir gün kapımız çaldı… Bir yaşlı amca anneme “Kızım karnım çok aç. Beni doyurur musun?” dedi. Annem iki yumurtayı yağa kırdı. Domates, salatalık, derken bir tepsi hazırlayıp kapının önünde bekleyen amcanın önüne bıraktı… Amca yemeği yedi. Ben ve annem, amcanın yemeğini bitirmesini bekledik… O amca bir dua etti, bir dua etti ki tarifsiz… Yemeğini yedikten sonra, annemden bir bardak su daha istedi. Annem suyu vermek için mutfağa gitti… Amca, birden gözümün önünden yok oldu… 

Annem geri geldiğinde “Amca nerede?” dedi. Ben şaşkın bir halde “Amca gözümün önünden bir anda kayboldu.” dedim. Annem tepsiyi kaldırmak için elini uzattığında, tepside bulunan hiç bir şeyin yenmemiş olduğunu ve annemin tepsiyi amcanın önüne koyduğu gibi dolu durduğunu gördük. Oysaki amca, gözümüzün önünde yemeği yemiş ve tabaklardaki yiyecekleri de bitirmişti… Hatta annemin verdiği ekmek bile aynı şekilde duruyordu… Annem, o an ağlamaya ve dua etmeye başladı… Annem bana “Hızır Aleyhi selam bize uğradı kızım!” dedi. Ben tabi ki o yaşlarda bunun idrakinde değilim… O günden sonra nasıl oldu bilmiyorum, evimizdeki kıtlık bitti… Evimizde her gün tencere kaynamaya başladı… Allah, dilerse olur.

Rumuz (Fatma Nur)