HIZIR ALEYHİ SELAMIN ARABAYA BİNİP KANSERLİ HASTAYA DUA ETMESİ…

Ben, aslen Manisalıyım. Babam, akciğer kanseriydi. Beş yıl önce; babamı, Ankara Onkoloji Hastanesine götürüyordum. Babam, üç günde bir tedavi alıyordu… Gece geç vakitte, saat 11.00 sularında, babamla arabaya bindik, Kırıkkale’ye gideceğiz. Yeni Mahalle Mezarının önünden geçiyoruz… Birisini görsem de ana yola nasıl çıkarım diye sorsam diye düşünürken, mezar kapısının önünde, uzun boylu, siyah paltolu birisine gözüm ilişti. Arabayı durdurup ön camı açtım, “Selamünaleyküm.” dedim. Selamım, adeta boğazımda kaldı… Adam, ansızın arka kapıyı açtı, direk arabaya bindi ve “aleykümselam evlat.” dedi…

“Amca yolu soracaktım.” dedim. Amca, “ Biliyorum evlat, devam et, ben sana yolu tarif edeceğim.” dedi. Biz bir şey söylemeden babama dua etmeye başladı. Dua bittikten sonra babama “İyi olacaksın inşallah” dedi. Ben “Amca, sen nereden biliyorsun babamın hasta olduğunu?” diye sordum. Amca; “Buradan geçenler genelde hastaneden geliyorlar, ondan biliyorum…” dedi.

Ben, o ana kadar hiç şüphe duymadım ta ki “Keçiören yol kavşağında indir beni.” diyene kadar… Adam arabadan inerken, arabanın kapısı koruma demirine çarptı. Hemen arabadan inip kapıya bakayım bir şey olmuş mu diye düşünürken bir baktım ortada ne adam var ne de adamdan geriye bir işaret… Ben babama “Adam saniyeler içinde yok oldu! Baba neler oluyor, kimdi bu adam?” diye sordum. Babamla arabadan indik, adamı arıyoruz. Aracın yanına mı düştü, bayıldı mı acaba? diyerek sağa sola bakınıyoruz; ancak adam yok… Babamla, tekrar arabaya bindik ve Kırıkkale’ye gittik. Babam, arabaya binip dua eden adamın dediği gibi, altı ay sonra tamamen iyileşti ve kanseri yendi. Babam şu an benden de sağlam… Allah kimseye dert verip derman aratmasın. Bize; evliyalar, Hızır aleyhis selam yeter. Biz iyi olalım, dürüst olalım, Rabbimize inanıp buyruklarını yapalım, zaten gerçek de budur… Sevgiyle; sağlıcakla kalın, Allaha emanet olun...

Rumuz ( Fani)