Ben gidiyorum buralardan

Ben gidiyorum buralardan, yankılanır adımlarım,


Geride beyaz bir ev kalır, bir sokağın sessiz köşesinde.


Ben gidiyorum buralardan, hüzün dolu yıldızlar altında,


Geride bir dost kalır, mutlu günlerin hatıralarında.

Ben gidiyorum buralardan, rüya gibi bir ayrılıkla,


Geride bir bahçe kalır, yağmurdan sonra toprağın kokusunda.


Ben gidiyorum buralardan, gözlerimde son bir parıltı,


Geride sevdalar, sözler, bekleyişler kalır, soluk soluğa.

Ben gittiğimde hatırlarsın beni, sessizce,


Anılar düşer peşine, gölgesi gibi geçmişin.


Telefonun ucunda bekler bir yanlış numara,

Ve sen yalnızlığına yenisini eklersin, bir öykünün sonsuz döngüsü gibi.

Ben gidiyorum buralardan, seslerimi geride bırakarak,


Beklersin dönüşümü, özlersin şiirlerimi.


Sisler arasında kaybolur adımlarım, bir yokluk hissiyle,

Yıldızların soğuk ışığında, adını bilmediğin bir hüzün çağırır.

Ben gidiyorum buralardan, yeni bir sevgili buldum kendime,


Sen ise kalırsın, yalnız ve sevgilisiz, kırık dökük anılarda.


Ama şimdilik ben gidiyorum, sessiz ve derin, buralardan…

Belki bir gün yine diye beklersin…




Saul Aaron