Ey Gönül Çelen!
kırmızı şiir gülleri kurutmuştum sana
aşk mektupları arasında
kıyamadın o güzelim sözleri yakmaya,
attım suya
su ağladı çağlayanlar gibi bana
yandı alev alev güneşler sonsuz aşk burcunda
son mektup da kaybolduğunda gözden
bir tutam hasret kaldı geriye senden bana
ey gönül çelen…
bir günce notu
gece sonrası gül öksüzü bahçeler
neşe içinde uzanan yakamozlar
sana neler söyler
goncagül özlemidir uzak geçen
baharlara koşan
ah bir bir açılan ihanet pencerelerinden görünen
kırılgan şiirler dokunmakta yeniden desen desen
bir bilsen
senli günlerle dopdolu armağan günlerin
özlemidir yüreklerde kalan
ey gönül çelen…
sararmış otlar,kurumuş kireçsi çorak topraklar
el değmemiş hatıralar
kalpte sızı haykırış karşılıksız
bir de gülen gözlerin karanlık geceleri
yıldız kümelerinde sonsuz bir boşlukta
bir görünüp bir kaybolan sen
yine kaçamak bakışlı
yine kırılgan
hep düş peşime edalısın
ey gönül çelen…
kavuşamamak güzeldir belki
kırgın kırgın bakmak
ve unutamamak aşka özlem duyan
kapıları kapatmayıp
sarılmak sımsıkı hatıralara
yasemin,iğde,kekik kokulu kırların
dağ rüzgarları özlemiyle kalmak hep
en delice sevdaların izinde
kaybolmak seninle hep mavi düşlerde
ey gönül çelen…
yağmur damla damla davet eder aşka
cama vurup akar hatıraların
ve ayak seslerin
yüz kez silinip yeniden yazılmakta
bir içli şarkı gibi bu kırılgan şiir de
senden hatıra
biten aşkların adları kazınmış
hiç silinmeyen
mermer taşına
baktıkça öfke ve ihanet
kahroluşlar ayrılık nedenlerine,
acı kadere ne kavuşmak ne unutmak
arası
yandığın küllerden yeniden doğabilmek
tek umut
ey gönül çelen…
her mutlu çift,her gülen göz, her tutan el
yakar onun özlem ateşini yeniden
neden
sahile vuran hırçın dalgalar
aşkının ihanetini haykırır martılar
inadına her köşe başında karşına dikilen
onlu seraplar
bir başkasına yar olsa da
unutulmaz hiçbir zaman
kalpte sızı aşklar
ey gönül çelen…
çocuksu korkular ürkek birliktelikler
günah ateşine yanan aşıklar
uzak geçen baharlara inat
kekik kokan kırlarda yürümek yan yana
yaşamak sevdaların en güzelini
her şeye inat
şimdi solgun resimlerde kalmış her şey
ucu yanık mektuplar
gül kokulu sandıklarda saklı
neden başlar yeniden
zamansız sorguları ayrılıkların
terkisinde görünüp kaybolan
yarım kalmış kalpte sızı aşklar mıdır
ey gönül çelen…
hüzünlü voltalar atmak kaldırımlarda
boşu boşuna
yanıp yakılmak biten aşklara
şimdi nerdesin, kiminlesin
bilmiyorum
yalnız akşamlarda kırılgan şarkılar dinliyorum
kimi sevsen elde kalan tek şey
dünlü günlerden armağan
aşka yanan hüzünbaz akşamlardır
ey gönül çelen…
Saul Aaron