Kasım’dı…
Kasım’dı…
Aşka yelken açan günahkâr gözlerin vardı
Sonbahar yapraklarına yazdım adını
Oysa
Yalan bir yeminden ibarettin
Görememişim öteki yüzünü…
Kasım’dı…
Miş’li geçmiş bir zamanda yaşadığımız
Bir aşktı
Bütün yolların uzayıp gitmesi bundandı
Bundandı
Günahkâr gözlerimizdeki yaşlar
Aşka dair sözlerin de bakışların gibi yalandı
Kalbin kadar yalnız
Sensizliğe giden bir yoldu yürüdüğümüz
Masum bir alınyazısıydı belki de
Hüznümüz…
Kasım’dı…
İzimiz kayboldu zamansız bir fırtınada
Anlamı kalmadı suskunlukların
Sessizliğin orta yerinde
Yalnızca bakışlarımız kaldı
Sese yankı veremeyen dağların kıyısıydı yürüdüğümüz
En çok da verdiğin sözlerde seni aradım
Gözlerin bıraktığın yerdeydi hâlâ
Sen ise yalan içinde bir yalandın…
Kasım’dı…
Aşkımızın
Bir sonbahar yaprağı gibi savrulup gitmesi bundandı…
Ferhat Saul Aaron
Hizirlayolculuk.com