ÖZGÜN ŞİİRLER

Gök gürlüyor
Birazdan anıların şimşeği çakar
Bir yıldız kayar
Al onu gri harmanili kayalardan
Yalnız derinliğiyle sezilen metafizik kayalardan
Kayalar kapatır onu ancak
Som kayalar

Kasım’dı…
Aşka yelken açan günahkâr gözlerin vardı
Sonbahar yapraklarına yazdım adını
Oysa
Yalan bir yeminden ibarettin
Görememişim öteki yüzünü…

bir mavi bulut çiz bugün sislerden uzakta

ayrılık, boşu boşuna
başlarsa/ öne eğilmiş ve
denizin yosun tutmuş gözleri
başı dumanlı dağların ufkuna bakar/uğrun uğrun
aşkın zincirden halkasını koparan /alınyazısı dakikaları
birisi var ki
gözüne inmiş perde/ gözlerim gözlerinde
dünlü günlere hasret o,
boğuluyor
külçe külçe hüzünler yağarken
üzerine üzerine…

yolcular vardı yüzleri gülen
yolcular vardı donuk ve anlamsız bakışların örselediği
istasyon durağında
kara sevda ülkesinin ak kanatlı aşk güvercinleri

Siyah beyaz yansımalarında hayatın
Tutsak edilmiş özlemlerin gelgitlerinde
Gümüş beyaz aynalarda hep kirli gölge oyunları 
Hayatlar eriyip akmakta

bu gece ulu çınarlar şehri terk eder
ateşin üzerinde bir tutam hasret
ay kesiktir
ve sen güvercin olur uçarsın 

toplarken ite kaka ateşten kırbacıyla 
yıldırımlar, esmer bulutları
dolunay, geç kalmış gibi fırlar dağlardan
kim bilir / hayat döngüsü

yıldızlar üşür her gece / sessiz
yakamozlarda binbir neşe
gümüş pullu balıkların dansı
umutları ikiye bölen alın yazısı

esrik bakışlarda uzak dünler
eski günlerden armağan şarkılar söyler
nerede yitik bir aşk varsa hep hicrandır arkada kalan
sarı sonbahar yaprakları

alevlenmiş dağlardır, berzah denizinin kıyısına vuran
o gün
boynu bükük dururlar
ikiyüzlüler

merhaba,
bana geri gelen duam
bana geri gelen umut
bana geri gelen kalbim