TARİKATTA, CEHRİ ZİKİR HALKASINDA DEF ÇALIP İLAHİ SÖYLEYEREK ALLAH’I ZİKRETMENİN KUR’AN VE SÜNNETTEKİ YERİ NEDİR?

Sufilerin, hatta bütün insanoğlunun kurtuluşu, saadeti, huzuru ve mutluluğu Yüce Mevla’yı çokça zikretmelerine bağlıdır. Âlemlerin Rabbi olan Allah, Kuranı Kerimde, onlarca ayette kendisini çokça zikretmemizi emretmektedir.

“Ey iman edenler! Allah’ı çokça zikredin.” (1)

Cehri zikirde; defle, kudümle, bendirle, neyle vb. ilahi söyleyerek Allah’ı zikretmek Kurana, Peygamber Efendimizin s.a.v sünnetine tümüyle aykırı olan bidat işlerdendir. Böylesi zikir halkaları, sinelerinde nur değil, bidat uğursuzluğu taşırlar. Âlemlere Rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimiz s.a.v teganniyi menetmiştir. Teganni; makamlı, inişli çıkışlı, şarkı formunda herhangi bir şeyi okuyarak seslendirmek anlamına gelir… Peygamber Efendimiz s.a.v; zikir halkalarında defle, kudümle, neyle, teganniyle ilahi söyleyerek Allah’ı zikretmek şöyle dursun, Kuranı Kerim okumayı dahi yasaklamıştır… Teganni ile Kuran okuyan kimseler, İslam dairesinin dışına çıkarlar… Zikir halkalarında; defle, kudümle, teganni ile ilahi söyleyip Allah’ı zikredenlerin halini de varın siz buna kıyas edin…

“Kur’an’ı teganni ile okuyan kimse, bizden değildir.” (2)

Günümüz sufileri; zikir halkalarında def, kudüm, bendir çalıp ilahi söyleyerek Allah’ı zikretmeyi dinleri ve şeriatları haline getirmişler… Bu muamelelerinde dahi, kendi şeyhlerinin amellerine dayanmışlar… Böylesi muameleleri, şeyhlerinin birer ibadet ve taatı olarak ön görmüşler... Herhangi bir kimse ki zikir halkalarında def çalınmasını, teganni ile ilahi söylenmesini, bu şekilde Allah’ı zikretmeyi güzel bir fiil olarak kabul ederse kuşku yok ki İslam dairesinin dışına çıkar…

Zikir halkalarında; defle, kudümle, neyle ilahi söyleyerek Allah’ı zikretmek boş işler hükmündedir; yalnızca bir oyun ve eğlenceden ibarettir. Neden böyledir? Tabii ki de Kuranı kerime, Peygamber Efendimizin s.a.v sünnetine tümüyle aykırı olduğu için…

“Onlar dinlerini oyun ve eğlence edinmişler ve dünya hayatı da kendilerini aldatmıştı. İşte onlar bu günlerine kavuşacaklarını nasıl unuttular ve ayetlerimizi nasıl inkâr edip durdularsa biz de onları bugün öyle unuturuz...” (3)

Tarikat geleneği adı altında; dinin özünde olmayan yeni bir şeyler ihdas etmek, dinde bidat işler ortaya çıkarmaktır. Tarikatın bereketi, feyzi, nuru, ledün ilmi, ruhani halleri, ilahi yardımları, velayet; şeriata ve Peygamber Efendimizin s.a.v sünnetine bağlılıkla gelir. Tarikatlarda; şeriatın ve Peygamber Efendimizin s.a.v sünneti dışında herhangi bir şey, din adına bidat olarak icat edilirse tarikat saliklerine; feyiz, nur, ilmi ledün, velayet, ilahi yardım kapıları tümüyle kapanır ve sufiler kendi kaderleriyle baş başa kalırlar… Böylesine bidat halkalarında, yüz yıl geçse dahi Muhammedi meşrep bir veli yetişmez ve zuhur etmez… Yoldaki sufilere yazık olur…

Allah en iyisini bilir…

Kod-Adı: Tufan

Kaynaklar

1 Ahzâb suresi, 41.Ayet

2.Ebû Dâvûd, Vitr 20., Buhârî, Tevhîd 44; İbni Mâce, İkâmet 176.

3. Araf suresi, 51. Ayet